Forum Kanabis

Być potrzebnym i docenionym

Męska perspektywa: Mężczyźni często mierzą swoją wartość poprzez to, co dają innym — czy to finansowe wsparcie, poczucie bezpieczeństwa, czy konkretne działania. Głębokim pragnieniem jest usłyszeć: „Jesteś ważny. To, co robisz, ma znaczenie.”

Kobieca perspektywa: Kobiety również pragną być doceniane, ale często wyrażają to słowami lub emocjonalną dostępnością. Dla wielu z nich problemem bywa to, że mężczyźni nie komunikują tej potrzeby wprost — a przecież jedno "dziękuję" potrafi wzmocnić więź bardziej niż tysiąc gestów.

Prawdziwej, głębokiej bliskości

Męska perspektywa: Mężczyźni często tęsknią za relacją, w której mogą zdjąć zbroję. Chcą być kochani nie tylko za to, co robią, ale też za to, kim są – z całą swoją wrażliwością, niepewnością, ciszą.

Kobieca perspektywa: Kobiety pragną tego samego – autentycznego połączenia. Ale często to one pierwsze próbują zbliżyć się emocjonalnie, podczas gdy mężczyzna może się wycofywać. To rodzi frustrację i poczucie oddalenia, mimo że obie strony tęsknią za tym samym.

Akceptacji siebie

Męska perspektywa: Mężczyzna chce czuć, że jest „wystarczający” — bez konieczności ciągłego udowadniania swojej wartości. Chce być kochany nie za to, co ma lub osiąga, ale po prostu – za to, kim jest.

Kobieca perspektywa: Kobiety doskonale rozumieją ten głód akceptacji – bo same przez lata były oceniane przez pryzmat wyglądu, ról, perfekcjonizmu. Obie płcie potrzebują usłyszeć to samo: „Nie musisz niczego udowadniać. Jesteś OK, taki jaki jesteś.”

Ja z kolei, ostatnio usłyszałam pytanie: „czego tak naprawdę pragną mężczyźni?”. I nie chodzi tu o takie oczywiste rzeczy, tylko o wiele głębsze. Usiadłam i zaczęłam się mocno nad tym zastanawiać.

No ja bym powiedział, że chcemy świętego spokoju... (śmiech) Ale serio – szacunku. Jak facet czuje się doceniony, to może góry przenosić.

Właśnie, to ciekawe, bo my kobiety częściej mówimy o miłości, bliskości, rozmowie… A faceci bardziej o szacunku i przestrzeni. Tylko że często nie mówią tego wprost.

Czyli to się sprowadza do tej słynnej różnicy języków emocji, co? My wyrażamy, mówimy, analizujemy. A wy raczej pokazujecie, że coś nie gra… przez wycofanie albo milczenie. Mało tego.... najgorsze, kiedy się obrażacie jak mali chłopcy. Należy jednak pamiętać, że my jesteśmy waszymi partnerkami życiowymi a nie mamami

Bo często nie umiemy inaczej. I szczerze – jak kobieta daje przestrzeń, nie krytykuje, tylko doceni, to facet naprawdę się otwiera.

Przestrzeń.... Czyli to się sprowadza do tej słynnej różnicy języków emocji, co? My wyrażamy, mówimy, analizujemy. A wy raczej pokazujecie, że coś nie gra… przez wycofanie albo milczenie.

Czyli klucz to nie „naprawiać”, tylko próbować się naprawdę zrozumieć. Brzmi banalnie, a w praktyce to jak kurs komunikacji na poziomie zaawansowanym.

Banały..., to dzisiaj chleb powszechny należy poruszyć głową.