Co widzi niemowlę?

Tematy o świecie który nas otacza, ciekawe artykuły i informacje.
Awatar użytkownika
Kali
Gibony
Gibony
Posty: 68
Rejestracja: 2 paź 2014, o 07:29

Co widzi niemowlę?

Post autor: Kali »

Co widzi niemowlę?

Niektórym świeżo upieczonym rodzicom wydaje się, że dziecko, gdy przychodzi na świat, widzi już dokładnie wszystko, co je otacza. Tak oczywiście nie jest. Dlatego warto prześledzić, jak dokładnie rozwija się wzrok dziecka. Dzięki temu jako rodzice będziecie mogli uważnie obserwować, czy widzenie dziecka jest prawidłowe.

Noworodek już od urodzenia dysponuje odruchami, które wpływają na percepcję wzrokową: pod wpływem światła mięsień tęczówki zwęża lub rozszerza źrenicę tak aby wpuścić więcej lub mniej światła. Dzięki temu może reagować na światło lub ciemność. Czuwające dzieci już w kilka dni po urodzeniu potrafią dostrzec różnice w intensywności światła: w ciemnościach otwierają szeroko oczy, a mrużą je pod wpływem światła ostrego.

W pierwszym miesiącu życia noworodek postrzega jeszcze bardzo niewyraźnie. Świat jaki widzi to raczej zestaw plam niż szczegółów. Porównuje się ten obraz do tego, co widzimy przez zamarzniętą szybę. Noworodek w pierwszych dniach życia zwraca uwagę głównie na źródła światła. Najlepiej dostrzega z odległości około 18 - 30 cm. Można zakładać, że powinien widzieć twarz mamy podczas karmienia, czy osoby, która pochyla się nad nim w łóżeczku. Około 6 tygodnia życia (a więc w połowie drugiego miesiąca) niemowlę zaczyna obserwować przedmioty ustawione na wprost jego oczu, ale dopiero pod koniec tego miesiąca, czyli dwa tygodnie później, zaczyna wodzić za nimi wzrokiem. W tym samym czasie, czyli w drugiej połowie 2 miesiąca maleństwo potrafi już rozpoznać swoich rodziców i inne bliskie, spędzające z nim dużo czasu osoby. Rozpoczyna się nowa era w relacjach z dzieckiem – zaczyna ono nawiązywać kontakt wzrokowy.

Umie też zatrzymać wzrok na jakimś obiekcie, ale żeby go zobaczyć, odwraca całą główkę. Widzenie pod kątem opanuje dopiero między trzecim a czwartym miesiącem. Niemowlęta już w wieku dwóch miesięcy dostrzegają barwy - funkcjonują u nich wszystkie trzy receptory kolorów (tak jak u dorosłych) - dla barw niebieskiej, zielonej i czerwonej. Badania wskazują, że ta część kory wzrokowej, która odpowiedzialna jest za widzenie barw, funkcjonuje wyjątkowo sprawnie i rozwija się bardzo szybko. Jak ustalili naukowcy, dziecko około pierwszego miesiąca życia widzi następujące kolory: żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony, turkusowy, niebieski, seledynowy, purpurowy. W drugim miesiącu życia zaczyna odróżniać barwę żółtą od zieleni, w trzecim żółtą od czerwieni, a pomiędzy trzecim i czwartym miesiącem widzi już wszystkie kolory jak ludzie dorośli.

W trzecim miesiącu rozpoczyna się patrzenie świadome. Niemowlę dokonuje wyboru, na co chce spoglądać. Interesuje się prostymi figurami geometrycznymi, poruszającymi się przedmiotami. Jego uwagę przyciągają także wyraziste i skomplikowane kształty i silnie skontrastowane powierzchnie - badania wskazują, że najpierw patrzy na miejsca styku np. białego i czarnego, a dopiero później przesuwa po tych krawędziach wzrokiem.

W drugim kwartale wzrok zaczyna współpracować z rączkami i ciałem dziecka. Maluch zaczyna wyciągać rączki w kierunku wiszących przedmiotów, a następnie uczy się je chwytać. W tym samym czasie wzrok wyostrza się. Świat przestaje być już rozmywającymi się plamami konturami, dziecko zaczyna zauważać różne szczegóły, ale daleko jeszcze do dostrzegania np. faktury przedmiotów.

W tym samym okresie wzrok zaczyna intensywnie współpracować z emocjami i uczuciami dziecka. Zaczyna ono odróżniać osoby bliskie od nieznajomych. W drugim półroczu wzrok współdziała z precyzyjnymi ruchami rąk, sterowanymi wolą, co nazywamy koordynacją wzrokowo-ruchową. Maluch dzięki zmysłowi wzroku dostrzega jakąś zabawkę - kierowanie w jej stronę ręki czy też całego ciała niemowlęcia dokonywane jest pod kontrolą wzroku. Dziecko stopniowo uczy się szacować odległość od obserwowanych przedmiotów. Gdy jako 4-miesięczny niemowlak chciał chwycić widziany przedmiot, kierował do niego rączkę i uderzał tylko w swój cel. W drugim półroczu jego ruchy stają się coraz bardziej precyzyjne. Wzrok we współpracy z mózgiem dostarczają informacji, jak daleko jest chwytany przedmiot, dziecko kieruje do niego dłonie i tuż przed obiektem zwalnia, by wycelować.

Między siódmym a dziewiątym miesiącem postrzeganie wzrokowe przyspiesza – dziecko potrafi szybko przenosić uwagę z jednego przedmiotu na drugi, wskazuje zainteresowanie konkretnymi zabawkami. Prawidłowo rozwijające się niemowlę, przed ukończeniem roku potrafi odróżnić ich emocje na twarzach otaczających go ludzi.

Mówi się, że dla rozwoju wzroku przełomowy jest moment około drugiego miesiąca życia. Pojawia się wtedy widzenie stereoskopowe (przestrzenne), czyli zdolność obu oczu do widzenia głębi i odległości, a także nie tylko widzenie szczegółów, ale także całej organizacji. Ciekawostką jest, że zdecydowana większość dzieci po urodzeniu ma kolor oczu niebieski. Jednak na skutek stopniowego odkładania się barwnika w zrębie tęczówki, kolor w przeciągu pierwszego roku życia może zmienić się na zielony lub brązowy. W przypadku osób o bardzo ciemnych tęczówkach pogłębianie się koloru oczu może trwać nawet do 8 roku życia.

Oko noworodka jest około 35 proc. mniejsze niż u dorosłego człowieka. Długość osiowa gałki ocznej w chwili narodzin wynosi około 15-16 mm i zwiększa się do 20 mm przez pierwsze dwa lata życia. W ósmym roku życia jej długość osiąga około 22 mm. Szerokość szpary powiekowej u noworodka jest niemal taka sama jak u kilkuletniego dziecka, natomiast wysokość jest prawie o połowę mniejsza.
ODPOWIEDZ