Zacznij kochać siebie

Ciekawe tematy i artykuły o roślinie cannabis i nie tylko.
Awatar użytkownika
Stokrotka
Gibony
Gibony
Posty: 111
Rejestracja: 22 paź 2012, o 11:57

Zacznij kochać siebie

Post autor: Stokrotka »

Zacznij kochać siebie

Z poczuciem wartości się rodzimy się wszyscy, tylko w wyniku wpływów innych zapominamy o niej i jej nie używamy. Jest różnica między poczuciem wartości a pewnością siebie. Poczucie własnej wartości to głębokie przekonanie, że jestem w porządku, zgoda na siebie, taką jaka jestem (z zaletami i wadami) i wynikająca z tego radość życia, która nie musi manifestować się pewnością siebie.

Osoby, które siebie lubią, mogą być skromne, ciche, a zarazem spełnione. Zdrowa pewność siebie to sposób zachowywania się oparty na stabilnej, pozytywnej samoocenie; np. odwaga w kontaktach społecznych, asertywność, umiejętność wykorzystania swoich mocnych stron w odnoszeniu sukcesów czy wpływaniu na innych z poszanowaniem praw i potrzeb innych ludzi. Tego z pewnością można się wyuczyć, jeśli najpierw uzdrowimy swoje poczucie wartości.
Niezdrowa pewność siebie polega na hałaśliwym lansowaniu własnej osoby, przechwalaniu się z nutką wyższości nad innymi, tendencja do rywalizowania i porównywania się. Takie osoby dążą do celu "po trupach" nie licząc się z uczuciami czy potrzebami innych. Często za taką postawą leży pragnie nie zrekompensowania sobie kompleksów, uczucia niższości, albo narcyzm - zaburzenie osobowości, polegające m.in. na kompletnym braku refleksji co do cech godnych rozwoju czy przemiany w sobie.

Trzeba zdać sobie sprawy z istnienia prawdziwego poczucia wartości, a fasadowego, którego celem jest zaimponowanie innym. Prawdziwa pewność siebie nie zmierza do udowadniania tego innym - chodzi o to, jak się czuję sama ze sobą. Poczucie wartości to nie osiągnięcia, ale nasza natura, która objawia się w obcowaniu z innymi ludźmi oraz z samym sobą. Lubiące się osoby lubią spędzać czas z innymi i ze sobą w równym stopniu, nie zazdroszczą i niczego nie udowadniają- po prostu cieszą się życiem. Realizując pasje i marzenia najpierw myślą o własnej satysfakcji, a nie o tym, żeby trafić z tym do innych.

Ciężko jest wierzyć we własną wartość, kiedy na każdym kroku jesteśmy porównywani z innymi ludźmi, oczekuje się od nas bycia idealnym. Jak w takim razie mamy polubić siebie? Wszyscy rodzimy się z nienagannym poczuciem własnej wartości; dowodem na to są dzieci do 2-3 roku życia. Są zakochane w swoim ciele - chwalą się nim, dotykają siebie z radością, podziwiają w lusterkach. Bez ogródek żądają od innych dla siebie wszystkiego co najlepsze. Zawsze wiedzą, czego chcą i są zadowolone ze wszystkiego, co zrobią. Do czasu… gdy zaczynają rozumieć mowę i dowiadują się od najbliższych, że w zasadzie nie są tacy, jacy powinni być. Zaczyna się czas porównań do innych dzieci i zawód w oczach rodziców, gdy pociecha nie spełnia ICH oczekiwań. Na skutek krytyki dziecko zaczyna zapominać, że jest ODPOWIEDNIM człowiekiem i przyszło na świat po to, by realizować się na swój sposób. W każdej chwili życia możesz przypomnieć sobie swoją wartość, by tworzyć udane związki, cieszyć się życiem, pracą i dobrym zdrowiem.

1. Bez względu na to, jak inni wokół ciebie okazywali rozczarowanie twoją osobą, pamiętaj, że to co usłyszałaś, nie jest prawdą o tobie, a jedynie ich osądem. Nieważne co potrafisz, co osiągnęłaś i jak wyglądasz - jesteś wartościowym człowiekiem, ponieważ żyjesz i każdego dnia starasz się przetrwać najlepiej jak umiesz. Każde życie jest warte tyle samo, nawet, jeśli popełniamy błędy. Każdego dnia powtarzaj sobie do lustra: "jestem wartościowa, bo żyję, jestem."

2. Osoby, które lubią siebie, są świadome swoich osobistych zasobów, z których mogą korzystać w życiu; minimum 30. Każda osoba ma jakieś zasoby. Są to cechy charakteru, osobowości, talenty wrodzone i umiejętności nabyte, cechy intelektualne, emocjonalne i fizyczne. Jeśli wiesz, czym dysponujesz, lepiej radzisz sobie w nowych sytuacjach, chętniej bierzesz odpowiedzialność za swoje wybory, jesteś bardziej zrelaksowana i otwarta na innych. Zrób spis wszystkich swoich zalet. Nie bądź zbyt krytyczna; nie chodzi o to, byś szukała cech wyjątkowych, ale takich, które ci w życiu służą. Poproś też kilka bliskich osób, żeby napisali, co dobrego o tobie myślą. Zrób z tych prac jedną laurkę, zawieś ją w widocznym miejscu i czytaj na głos codziennie przez miesiąc.

3. Teraz pora, abyś wypisała swoje wady. Zwróć uwagę, jak formułujesz zarzuty. Osoby z niskim poczuciem wartości używają wobec siebie obraźliwych lub ośmieszających słów, (np. tłuścioch, beztalencie) albo ogólników, np. jestem mało bystra. Zmień zarzuty na konkrety; przenigdy nie obrażaj samej siebie, zastąp to bardzo obiektywnym opisem i konkretnym przykładem, np. noszę rozmiar 44, nie znam się na polityce, miałam średnią 3,5. Potem spójrz na listę: które z rzekomych "braków" pochodzą z dawnej lub obecnej krytyki twoich bliskich? Zastanów się, czy naprawdę chcesz to zmienić. Jeśli tak, to oceń, czy możesz to zmienić. Na końcu ustal cel sama dla siebie. Np. jestem wybuchowa: chcę reagować po większym namyśle. To, co możesz i chcesz zmienić, wrzuć na listę spraw do załatwienia, a z resztą musisz się oswoić i polubić, bo już na zawsze będą twoje.

4. Spisz swoje prawa. Do czego masz prawo jako człowiek? Na pewno każdy ma prawo do własnych opinii, odczuwania i wyrażania uczuć, prawo do swojego ciała, do czasu swojego życia, do swoich rzeczy i prywatnej przestrzeni. Każdy ma prawo prosić i odmawiać. Jeśli nie zdajesz sobie sprawy z własnych praw, często ulegasz wpływom innych, zwłaszcza despotów lub osób użalających się nad sobą. Potem złościsz się na siebie lub nich, czujesz się rozżalona lub winna. A wtedy trudno siebie kochać.

5. Każdy, kto szanuje i lubi siebie, wie, gdzie są jego granice i potrafi się sprzeciwić, gdy ktoś je narusza. Mów otwarcie "nie", gdy ktoś prosi cię o coś, co wykracza poza twoje chęci i interesy. Tak szybko jak się da reaguj na krytykę, z którą się nie zgadzasz. Nie pozwalaj innym "zarządzać" twoim ciałem, czasem, czy rzeczami. Wyrażaj śmiało swoje poglądy. Poczujesz się silna i dumna z siebie. Jedyną barierą jest zdjęcie z siebie odpowiedzialności za cudze emocje. Gdy nauczysz się mówić innym "nie", łatwiej też będzie ci znosić odmowę.

6. Troszcz się o swoje ciało; masz je tylko jedno, więc jeśli chcesz kochać siebie, pokochaj swoje ciało. Lecz się, gdy jesteś chora, zdrowo odżywiaj, uprawiaj sport, albo regularnie się relaksuj. Odpoczywaj, gdy jesteś zmęczona. Nie oszczędzaj na kosmetykach, czy ubraniach. Twoje ciało jest warte uwagi i opieki. Nie czekaj, aż ktoś zadba o ciebie lub ci na to pozwoli.

7. Dbaj o swoje dobre samopoczucie. Jeśli w twoim otoczeniu ktoś ciągle narzeka lub krytykuje, zaraża cię pesymizmem i odbiera radość z siebie. Nie wtóruj innym w narzekaniu. Raczej powiedz: "porozmawiajmy o czymś optymistycznym. Co ostatnio cię ucieszyło? Co zrobiłaś sama dla siebie?" Jeżeli nie uda ci się zniechęcić ich do narzekania, zmień lub ogranicz ich towarzystwo.

8. Wypełniaj swój czas tylko tym co jest dla ciebie dobre, sama stawiaj życiowe cele. Spójrz, ile czasu zajmuje ci służenie innym, a ile samej sobie. Jeśli często używasz słowa "powinnam" zamiast "chcę", pora to zmienić. Odwróć te proporcje; tylko, gdy na dłuższą metę jesteś w zgodzie z sobą, możesz przydać się w wartościowy sposób innym. Pomyśl, co chciałabyś poznać, przeżyć, mieć. Potem przyjrzyj się ograniczeniom. Czy naprawdę jest to niemożliwe, czy po prostu uznajesz interesy innych za ważniejsze niż twoje własne?
ODPOWIEDZ