Farmakologia Związku THC

Tematy i artykuły o marihuanie, kultura rasta oraz hip-hopowa.
Awatar użytkownika
popej
Gibony
Gibony
Posty: 15
Rejestracja: 22 lip 2012, o 22:15

Farmakologia Związku THC

Post autor: popej »

Farmakologia Związku THC
images.jpg
images.jpg (10.02 KiB) Przejrzano 6922 razy
większość dostępnej w Stanach Zjednoczonych konopi indyjskiej , wykazuje zawartość THC rzadko przekraczającą 7 %, a na ogół waha się od 2 do 4 %. Ten stopień stężenia procentowego jest istotny, w sensie farmakologicznych efektów działania konopi (patrz następny rozdział).
W USA THC jest najczęściej kolportowany w postaci ręcznie-skręcanych jointów (przeciętny skręt zawiera od l do 2 gramów produktu konopnego). Zakładając, że przeciętny skręt zawiera 1,5 g materiału, o zawartości THC 3 %, to skręt ten zawiera mniej więcej 0,045 g (45 mg) THC. Ponieważ THC jest najczęściej inhalowany przez palenie marihuany, to zasadniczo ilość związku zaabsorbowanego przez układ krwionośny różni się w zależności od wcześniejszych eksperymentów palacza oraz od tego, jak długo przytrzymuje on dym w płucach.
Zazwyczaj te osoby, które już wcześniej miały okazję palić marihuanę wiele razy, potrafią utrzymać dym w płucach dłużej niż nowicjusze, co wydłuża okres czasu, kiedy to Marihuana może być zaabsorbowana przez krew, zanim dym zostanie wypuszczony z płuc. Podobnie palacze tytoniu również mogą przytrzymywać dym z marihuany dłużej niż niepalący. Następnie, im mniej osób, które dzielą się skrętem, tym więcej THC jest dostępnego dla każdego palącego. Zasadniczo czwarta część, ewentualnie połowa THC obecnego w skręcie, jest wchłaniana z dymem. Tak więc, jeżeli 45 mg THC zawiera się w skręcie, to 11-22 miligramów jest dostępna w dymie. Zatem jest to wyjątkowo mało prawdopodobne, aby nawet pojedyncza osoba, wypalająca całego skręta sama, była w stanie zaabsorbować 100 % zawartego w nim THC. W praktyce, ilość THC absorbowanego przez krew, w rezultacie towarzyskiego palenia jednego joint’a, jest prawdopodobnie o wiele mniejsza – w granicach od 2 do 20 % (0,4 mg – 10 mg).

THC zazwyczaj zaczyna działać w parę minut od rozpoczęcia palenia, a swoje szczytowe działanie osiąga po upływie 10 do 30 minut. Zakładając, że nie wypala się więcej, efekty rzadko trwają dłużej niż 2, 3 godziny. THC jest również absorbowany przy zażywaniu doustnym, ale jego absorbcja jest wówczas wolniejsza i niekompletna. THC zażyty doustnie zaczyna działać zazwyczaj po 3 do 60 minutach, ze szczytowym działaniem występującym w 2, 3 godziny po zażyciu. Jego efekty trwają wówczas przez 3 do 5 godzin a nawet dłużej. THC jest około 3-razy bardziej wydajny palony niż zażywany doustnie. Ponieważ produkty z konopi są surowymi preparatami, nierozpuszczalnymi w wodzie, nie powinny być aplikowane przez wstrzyknięcie. W rzeczy samej, wstrzyknięcie jakiegokolwiek produktu z Cannabis. lub każdej innej rośliny, jest wyjątkowo niebezpieczne. Należy zaznaczyć, że jeżeli oferuje się “THC” w postaci płynnej, to albo w ogóle nie zawiera on THC, albo raczej zawiera szereg innych środków psychodelicznych.
Kiedy już THC zostanie zaabsorbowany, następuje jego dystrybucja do różnych organów ciała, ze szczególnym uwzględnieniem tych, o znacznej koncentracji tłuszczu. THC równie swobodnie penetruje mózg, nie napotykając przeciwciał opóźniających jego przepływ, jak i przenika do pępowiny, a następnie do płodu. Ulega kolejno prawie całkowitej metabolizacji w aktywny produkt (11-HYDROXY-DELTA-9-THC), który następnie zamieniany jest w nieaktywny metabolit, po czym zostaje wydalony.
Po początkowym okresie intoksykacji zawartość THC spada gwałtownie, po około godzinie czasu, do niskiego poziomu (dzięki łatwej rozpuszczalności w tłuszczu), który następnie utrzymuje się przez wiele dni. THC ulega raczej powolnemu rozkładowi, jego połowiczna eliminacja trwa około 30 godzin, a czasem nawet do 4 dni. Niemniej THC utrzymuje się w organizmie przez wiele dni, a nawet tygodni. Takie opóźnienia przyczyniają się do przedłużenia i intensyfikacji aktywności, subsekwentnie palonej marihuany, co przynajmniej częściowo tłumaczy fakt, że regularni palacze hempu osiągają “HIGH” szybciej i łatwiej, mniejszą ilością, niż okresowi palacze (fenomen, który został raczej pomyłkowo nazwany “ODWROTNE UZALEŻNIENIE”).
Ponieważ tylko szczątkowe ilości THC są wykrywalne w moczu osób, które zażywały środek, dlatego test na obecność marihuany wykrywający obecność THC, polega głównie na wyodrębnieniu jego metabolitów. Takie testy są złożone i wymagają użycia specjalnych technik chemicznych, takich jak: IMMUNOAZJA, CHROMATOGRAFIA lub SPEKTROMETRIA. Mimo iż nawet duża jednorazowa dawka jest wykrywalna tylko przez l do 3 dni, u nałogowych palaczy (nawet wtedy, gdy palą oni tylko dwa, trzy razy w tygodniu) test na obecność metabolitów THC w moczu zawsze będzie pozytywny. Bywa, że u nałogowych palaczy, którzy zaniechali środka, test jest dodatni jeszcze przez miesiąc od chwili rzucenia palenia. Niemniej dodatnie wyniki analizy moczu mogą wykazywać zarówno niedawne zażycie, jak i to, które miało miejsce wiele tygodni wcześniej. Wielokrotne pobieranie próbek może się okazać konieczne, aby móc odróżnić wyniki. Jak stwierdza HAWKS i CHIANG:
Pojedynczy dodatni test moczu nie oznacza, ze osoba była pod działaniem marihuany w chwili kiedy pobrano próbkę. Pozytywny wynik testu oznacza jedynie, ze osoba od której pochodzi próbka, używała marihuany w niedawnej przeszłości, co mogło się wydarzyć godziny, dni, a nawet tygodnie wcześniej, zależnie od szczegółowego charakteru użytkowania.
ODPOWIEDZ